świerzbić

świerzbić
1. Język, posp. jęzor, ozór kogoś świerzbi, zaświerzbił «ktoś ma, miał trudną do opanowania chęć, żeby coś powiedzieć, zdradzić jakąś tajemnicę»: Widzę, że język ją świerzbi. Wreszcie nie wytrzymała: – I ty tak z nim mieszkasz? Bez ślubu? Pobierzecie się chociaż? K. Berwińska, Con Amore.
2. Ręka kogoś świerzbi, ręce kogoś świerzbią do czegoś, żeby coś zrobić «ktoś ma trudną do opanowania chęć na coś, żeby coś zrobić»: (...) ręce aż mnie świerzbią, muszę tu zrobić błysk, nie będę mieszkać w takim chlewie. Fil 9/1996.
3. Ręka kogoś świerzbi, zaświerzbiła «ktoś ma, miał ochotę uderzyć kogoś»: Aż ręka świerzbi, żeby durniowi na goły tyłek wlać publicznie dziesięć batów. Wprost 897/2000.
4. Skóra kogoś świerzbi «ktoś lekkomyślnie chce się narazić na niebezpieczeństwo, na ewentualne konsekwencje»

Słownik frazeologiczny . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • świerzbić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIb, świerzbićbi{{/stl 8}}{{stl 7}}, to samo co świerzbieć. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • świerzbić — ndk VIa, świerzbićbi, świerzbićbił «być odczuwanym jako nieprzyjemne łaskotanie, wywołujące chęć drapania; swędzić, świerzbieć» Świerzbiące bąble. Świerzbiąca skóra. Plecy go świerzbiły. ◊ Język, posp. jęzor kogoś świerzbi «ktoś ma ochotę coś… …   Słownik języka polskiego

  • ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… …   Słownik frazeologiczny

  • zaświerzbić — Język, jęzor, ozór kogoś zaświerzbił zob. świerzbić 1. Ręka kogoś zaświerzbiła zob. świerzbić 3 …   Słownik frazeologiczny

  • jęzor — Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym jęzorem zob. język 1. (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z jęzorem zob. gęba 1. Chlapnąć jęzorem zob. chlapnąć. Jęzor kogoś świerzbi, zaświerzbił zob. świerzbić 1. Latać z jęzorem… …   Słownik frazeologiczny

  • język — 1. pot. Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym językiem, posp. jęzorem, ozorem «iść, biec, biegać bardzo szybko (mimo zmęczenia), śpiesząc się, chcąc gdzieś zdążyć lub coś załatwić»: Tadzio lata z wywieszonym językiem i skupuje …   Słownik frazeologiczny

  • ozór — Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym ozorem zob. język 1. Chlapnąć ozorem zob. chlapnąć. Mieć (za) długi ozór zob. długi 3. Ozór kogoś świerzbi, zaświerzbił zob. świerzbić 1. Rozpuścić ozór zob. rozpuścić. Strzępić (sobie)… …   Słownik frazeologiczny

  • skóra — 1. Czuć, poczuć, wyczuć coś przez skórę «przeczuwać, przeczuć coś, mieć intuicję, że coś się stanie»: Pora oczekiwania – czuł to przez skórę – dobiegała końca. Nadchodził czas akcji. Andrzej Zbych, Stawka. 2. pot. Dać komuś w skórę «zbić kogoś,… …   Słownik frazeologiczny

  • świerzbieć — ndk VIIa, świerzbiećbi, świerzbiećbiał → świerzbić …   Słownik języka polskiego

  • świerzbienie — n I rzecz. od świerzbić, świerzbieć …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”